![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Ostatnie bitwy i koronacja Chrobrego
Wyprawa zbrojna ok. 1020 r. zdawała się koniecznością, bo w kraju Prusów misjonarze zamiast wiernych znajdowali śmierć. Tą wyprawą Bolesław ukończył proces tworzenia imperium, czego doniosłym zwieńczeniem stała się koronacja Chrobrego na króla Polski w 1025 r.
Przypuszczalnie około 1020 roku Bolesław Chrobry wyruszył na jedną z ostatnich wypraw wojennych, może nawet ostatnią w swoim życiu. Przekroczył już pięćdziesiątkę, poważnie się roztył, zdrowie musiało szwankować. Mając w perspektywie całe dnie spędzone na koniu, przedzieranie się przez lasy i puszcze, noce w szałasach lub namiotach – słowem, wszystkie niewygody związane z uprawianiem wojny, mógł zarzucić pomysł osobistego udziału w kampanii. Jak policjant z „Zabójczej broni”, grany przez Danny’ego Glovera, mógł stwierdzić: „I’m too old for this shit” (w tradycyjnym tłumaczeniu: „Jestem na to za stary”).
Ciało na wagę złota
Nie była to jednak zwykła wyprawa wojenna. Jej celem były krainy zamieszkałe przez Prusów, a Bolesław wierzył, że Bóg ma dla niego plan, którym było nawrócenie tego ludu. Można się domyślać, że starzejący się książę jeszcze raz poczuł żądzę sławy i osobiście poprowadził swoich wojów.
Wyprawa zbrojna zdawała się koniecznością, bo w kraju Prusów misjonarze zamiast wiernych znajdowali śmierć. W 997 roku ruszył tam biskup praski Wojciech z dwoma towarzyszami. Przezorny Bolesław dał mu obstawę w postaci 30 wojów. Duchowny odesłał ich do księcia, co przyniosło opłakane skutki. Najpierw zatrzymał się na małej wyspie, gdzie uderzono go wiosłem....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
